Monday 25th May 2015 เป็นวันที่ 7 ของการเดินทางทริปโคโมโดของเราครับ วันนี้เราจะได้ฤกษ์จากลาเกาะฟลอเรส กลับไปทางเกาะบาหลีแล้วครับ จ้างโชเฟอ์ที่พาเราไปเที่ยวถ้ำบาตูเจอร์มินเมื่อวานให้มารับตอน 6 โมงเช้า จ่ายค่า Taxi ไป 50,000 รูเปียห์ (136 บาท) ใช้เวลาแค่ 10 นาทีก็ถึงสนามบินแล้ว Labuan Bajo แล้วครับ ใกล้มากๆ
ด้านหน้าสนามบินลาบวนบาโจครับ
มีอาคารเดียวครับ แต่ยาวใช้ได้
วิวอาคารสนามบินลาบวนบาโจทางฝั่งซ้ายครับ
วิวด้านหน้าสนามบินครับ
ลืมบอกครับ ว่าสนามบินลาบวนบาโจมีชื่อว่าสนามบินโคโมโด ครับ (Bandar Udara Komodo) บันดาร์ อูดารา แปลว่าสนามบินครับ เข้ามาแล้วก็ตรวจสแกนกระเป๋าผ่านเครื่องเอ็กซ์เรย์ เป็นที่เรียบร้อยก็รอเข้าแถวเช็คอินครับ สายการบิน Lion Air (แต่เวลาซื้อตั๋วเครื่องบินมันโชว์ว่าเป็นสายการบิน Wing Air ซึ่งน่าจะเป็นเครือญาติกันครับ) ระหว่างที่รอเข้าแถวเช็คอิน มีกลุ่มมนุษย์ลุงมนุษย์ป้าอินโดแซงคิวหน้าตาเฉย น่าตบกะโหลกมาก ไม่มีมารยาทมากๆ พอเราท้วงก็ทำมึนไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ก็เลยต้องยอมแก๊งค์แกไปให้เขาเช็คอินก่อน นิสัยเสียจริงๆ
ภายในตัวอาคารผู้โดยสารรอขึ้นเครื่อง มองออกไปด้านนอกเป็นสะพานทางเดินไปขึ้นเครื่องครับ
สะพานทางเดินไปขึ้นเครื่องครับ
รันเวย์สนามบินโคโมโด แห่ง ลาบวนบาโจ
ป้าส้มโชว์พาสปอร์ตเสมือนพยายามบอกโลกให้รู้ว่า ดิฉัน ไม่ใช่ต่างด้าวนะคะ
ถ่ายมาไม่ชัดเท่าไหร่ แก๊งค์มนุษย์ลุงมนุษย์ป้าที่ใส่หมวกคลุมสีเขียวนั่งแถวหลังฝรั่งในรูปครับ
เครื่องยังไม่ออกก็เดินถ่ายรูปเล่นๆ ในรูปนี้เป็นวิวหน้าสนามบินโคโมโดครับ ถ่ายจากตัวอาคารผู้โดยสารขึ้นเครื่องชั้นบน
วิวหน้าสนามบินอีกรูปครับ
ที่นั่งรอขึ้นเครื่องครับ
มาแล้วครบ เครื่อง Lion Air ไฟลท์ IW 1831 ออกเดินทาง 8:30 a.m. (จะถึงบาหลี เวลา 9:50 a.m. )
ได้ที่นั่งริมหน้าต่างตรงใบพัดพอดี เวลาถ่ายรูปก็เลยมีรูปใบพัดแถมมาด้วย 555 เซ็งจริงๆ แต่วิวสวยมากๆครับ เห็นวิวเกาะแก่งอุทยานแห่งชาติโคโมโดทั้งหมดเลยครับ
เกาะแก่งในเขตอุทยานแห่งชาติโคโมโดครับ
กะว่าจะหาโคโมโดแถวนี้ซักตัวแต่ก็ไม่เห็นมีวี่แววเลยครับ 555
เกาะแถบนี้ช่างดูอ้างว้างเปล่เปลี่ยวไร้ผู้คนจริงๆเลยครับ
เริ่มเข้าสู่เกาะซุมบาวาครับ แค่ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเราก็บินมมาถึงเกาะซุมบาวาแล้วครับ ซึ่งตอนขามาเราใช้เวลาข้ามฟากด้วยเรือเฟอรี่จากซุมบาวาไปฟลอเรสตั้ง 6 ชั่วโมงแน่ะ
อีกประมาณ ครึ่งชั่วโมงนิดๆ เราก็บินมาถึงเกาะลอมบ็อกแล้วครับ ทั้งที่ขาไปเราใช้เวลาทั้งคืนบนรถบัสเพื่อข้ามเกาะซุมบาวา ซึ่งมีลักษณะเป็นเกาะยาวและมีถนนที่ลดเลี้ยวเคี้ยวคดและต้องทนทุกข์ทรมานกับกลิ่นควันบุหรี่ของโชเฟอร์รถบัสที่พี่แกต้องสูบทั้งคืนเพื่อไม่ให้ง่วง
เวิ้งอ่ามลอมบ็อกครับ น่าจะแถว Jeeva Beloam
ตรงเวิ้งนี้น่าจเป็นหาด Mawun ที่เราไปเที่ยวมาแล้ว (อันนี้ผมกะเอาเองนะครับ ไม่แน่ใจ แต่น่าจะใช่)
ผ่านเกาะล็อมบ็อกมาแล้วก็เข้าสูเกาะบาหลี เป้าหมายของเราครับ
ใช้เวลาแค่ชั่วโมง 30 นาทีก็มาถึงบาหลีแล้วครับ สะดวกจริงๆ (แต่ค่าตั๋วเครื่องบินค่อนข้างแพงครับ คนละประมาณ 3500 บาทแน่ะ ตอนผมจอง แต่ถ้าเที่ยวกับเวลาที่ประหยัดไปก็ถือว่าคุ่มครับระหว่าง 23 ชั่วโมงกับชั่วโมงครึ่ง)
บาหลีสนามบินใหญ่มาก ผิดหูผิดตาจากเดิมมากมายที่ผมเคยมาครั้งที่แล้วประมาณ 6 ปี ที่แล้ว
เดินลงจากเครื่องเข้าไปยังอาคารผู้โดยสารครับ สะดุดตากับประตูสไตล์บาหลี จนใครๆก็ต้องถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกครับ
อาคารผู้โดยสารขาเข้าสำหรับเที่ยวบินภายในประเทศครับ (ถ่ายมาซะเบี้ยวเลย)
หุ่นไม้ประดับบนโต๊ะ ระหว่างทางเดินเข้าตัวอาคาร
เจอธนาคารมากมาย เพื่อให้เราแลกตังค์
ลุงเสริมหน้าแบ๊งค์ BNI ครับ
ตู้เอทีเอ็มเพียบเลย มีให้เลือกหลายธนาคารตลอดทางเดินครับ
อ้อ ลืมบอกไปครับ ถ้าใครยังพอมีแบงค์รูเปียห์สำหรับจ่ายค่าแท็กซี่ ขอแนะนำว่าว่าอย่าแลกที่สนามบิน ให้ไปแลกที่อูบุดครับ เรทที่ผมแลกได้ดีที่สุดคือ 1 บาทไทย = 280 รูเปียห์ ซึ่งได้เยอะกว่าแลกที่ประเทศไทยด้วยซ้ำ (ที่ซุเปอร์ริช ผมแลกไป 1 บาท = 366 รูเปียห์ครับ)
เดินออกมานอกตัวอาคารเจอเคาน์เตอร์แท็กซี่สนามบิน พยายามให้แรากแยกเป็น 2 คัน เราไม่ยอม เลยเดินออกมาหาข้างนอก แล้วตกลงราคา (ผมจำไม่ได้แล้วครับว่าจ่ายค่าแท็กซี่บาหลี จากสนามบินไปอูบุด เท่าไหร่ รู้สึกว่า 300,000 รูเปียห์ คิดเป็นเงินไทย ราวๆ 800 บาท ครับสำหรับ 6 คน)
รถคันเล็กไปหน่อยแต่ก็ยัดเข้าไปนั่งได้พอดี 6 คน + กระเป๋าเดินทาง
ออกจากสนามบินบาหลีมานิดเดียวเจออนุสาวรีย์ใหญ่ จะสังเกตได้ว่าทุกเกาะที่อินโดนีเซียจะมีอนุสาวรีย์แปลกตาให้ชมตลอดระยะทางครับ (ลองดูในทริปสุลาเวสีของผมก็ได้ครับ เจอเพียบเลย)
รถวิ่งมาประมาณ 1 ชั่วโมงนิดๆ ก็มาถึงอูบุดครับ เราพักโรงแรม Teba House ตั้งอยู่ในซอยถนนสุกรีวา (Jalan Sugriwa) เป็นโรงแรมสไตล์บาหลีครับ ราคาไม่แพง เจ้าของใจดีด้วยครับ
แผนที่อูบุด - เกาะบาหลีครับ
เช็คอินเสร็จก็หิวข้าว เดินหาร้านอาหารข้างทางแต่ไม่มีเลย เจ้าของโรงแรมแนะนำร้านลูกเป็ดขี้เหร่ (Babek ฺBengil) ที่มีบรรยากาศนาข้าวสีเขียวขจีสบายตาจิงๆครับ (จากโรงแรมถนนสุกรีวา เดินไปทางถนนหนุมาน ครับ)
Bintang มะนาว รสชาติคล้ายๆ ชเวป
มื้อนี้กินกันอย่างเอร็ดอร่อย แต่ก็หมดตังไปหลายร้อยเลยครับ แต่ก็สมราคา
อาหารก็ให้จานใหญ่ดีครับ
ป้าส้มสาธิตวิธีการกัดกระดูกแล้วเคี้ยวแบบไม่กินเนื้อครับ 555
ช้อนก็มีให้นะครับ แต่พี่แกอยากเปิบ
ผมก็สั่งจานนี้แต่มีคนสั่งตามผมครับ
อร่อยมากครับจานนี้ แต่จำชื่อเมนูไม่ได้แล้ครับ ต้องขออภัย
ให้เห็นว่ามื้อนี้โดนคิดค่าเสียหายทั้งอาหารและเครื่องดื่มไปทั้งหมด 903,870 รูเปียห์เลยครับ (2470 บาท เฉลี่ยคนละประมาณ 411 บาทครับ)
บรรยากาศในสวน ร้านลูกเป็ดขี้เหร่ครับ ยังมีโคโมโด มาตามหลอกหลอนครับ 5555
ทริปนี้ป้าแกมาทำนาครับ ไม่ได้มาเที่ยว Sexy มั้ยครับ อิๆๆ
ให้ดูป้ายร้านลูกเป็ดขี้เหร่ครับ
ป้ายด้านหน้ารินถนนครับ ร้านลูกเป็ดขี้เหร่
กินอิ่มแล้วก็เดินเที่ยวครับ ดูร้านไปเรื่อยๆ เจอร้านแลกตังค์เพียบเลยครับ เรทใกล้เคียงกันหมดทุกร้านครับ แต่ก็ควรจะเดินดูหลายๆร้านครับ เพื่อเปรียบเทียบเรทครับ
ร้านขายของที่ระลึกริมถนนในอูบุดครับ (แต่จากประสบการณ์ผม ให้ไปซึ้อของฝากที่ระลึกพวกนี้ที่วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ Tirata Empul หรือที่วัดถ้ำช้าง (Gua Gaja) ราคาจะถูกกว่าในอูบุดมากๆเลยเลยครับ
กระเป๋าใส่เสื้อผ้าแบบเอาผ้าปาเต๊ะมาเย็บติดกัน ดูสวยดีครับ คุณนายวันดี (แม่ผม) ได้ไปสองใบ แต่ก็แนะนำที่ Tirta Empul หรือ Gua Gaja ครับ ถูกกว่าจริงๆ
ของพวกนี้เดินดูไปเรื่อยๆก็เพลินตาดีครับ แต่ถ้าซื้อในอูบุด หรือที่ใดๆในบาหลีก็ต้องต่อราคาด้วยนะครับ
เดินไปเรื่อยๆก็ถึง Monkey Forest ครับ ป่าลิง มีลิงเยอะมากครับ ค่าเข้า คนละ 30,000 รูเปียห์ครับ (82 บาท)
ใน Monkey Forest ก็มีร้านขายของขายเสื้อผ้าด้วยนะครับ
ขอบอกว่ามันเยอะมากๆครับ ไปตรงไหนก็เจอพวกลิงพวกนี้
ศาลาใหญ่หน้าวัดใน Monkey Forest
สิงห์หรือ อะไร ไม่แน่ใจครับ
เจ้าลิงตัวน้อง ตั้งท่าให้ผมถ่ายรูป
ลูกลิง
มันเยอะจริงๆครับขอบอก
บางทีมันก็รบกันด้วย
ปีนป่ายไปทั่วทั้งบริเวณ
วัด Delam Agung ใน Monkey Forest ครับ
วัด Delam Agung ใน Monkey Forest ครับ
หน้าวัด Delam Agung ใน Monkey Forest ครับ
ให้นมลูก
มันแลบลิ้นทำไมก็ไม่รู้ครับ 555
ป้ายเตือนข้างใน ห้ามซ่อนอาหาร ห้ามตะหนกเวลาลิงไปใกล้ ห้ามจับลิง ฯลฯ
ตัวนี้บาดเจ็บครับ หางเป็นแผล
ป้ายอินฟอร์เมชั่นเกี่ยวกับลิงหางยาวบาหลีครับ
คูแฝดกันล่ะครับ ภาพนี้
กำลังสร้างทางเดินใหม่ ใกล้น้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ในป่าลิง
สะพานข้ามโดนตะไคร่น้ำเกาะหมดแล้วครับ
บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ครับ
วัดบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ในป่าลิงครับ
มีโคโมโดยักษ์ด้วยครับแถวนี้
หัวบันไดสะพานครับ
ตัวนี้นั่งเหม่อ
รูปปั้นลิงใน Monkey Forest ครับ
เจ้าหน้าที่หยอกล้อกับลิงให้เราดู แต่พอเราทำตามแกก็ห้ามครับ เพราะเดี๋ยวจะโดนมันกัด
ครอบครัวใหญ่
หาอาหาร (เห็บ)
เดินออกมาทางออกอีกด้านของป่าลิงมาตามถนน ป่าลิง (Jalan Monkey Forest) จะเจอร้านแลกตังค์เยอะมากๆ
ผมมาเจอร้านนี้แหละครับ ที่บอกว่า 1 บาทได้ 280 รูเปียห์
เรทตระกูลอื่นก็ได้เยอะครับร้านนี้ เดินออกมาอีกหน่อยเจอที่แสดง Jegok คืนนี้ ชื่อ Ubud Kelod ผมเลยจองตั๋วเอาไว้ล่วงหน้า เพราะจะได้นั่งแถวหน้าๆ แล้วก็เดินกลับโรงแรมรอเวลาโชว์ตอน 1 ทุ่มครับ
ถึงโรงแรมก็พักผ่อนตามอัธยาศัยครับ
ก่อน 1 ทุ่มเราก็เดินมาให้ถึงก่อนเวลครับ มาฉีกหางตั๋วแล้วก็เข้ามาหาที่นั่งที่เราจองเอาไว้แล้วเมื่อตอนบ่าย ยังไม่มีนักแสดงเข้ามาครับ มีฝรั่งมารออยู่บ้างแล้ว
วง Kamelan ก็ทยายออกมาครับ ประโคมดนตรีดังกระหึ่มจังหวะเร้าใจชวนฟังมากครับ ผมชอบมากๆ มันมีมนต์ขลังชวนฟังเป็นพิเศษ ใครมาเที่ยวบาหลีอย่าพลาดชมการแสดง Jekok นะครับ
นางรำชุดแรกออกมาแล้วครับ สวย ดุ ครับ น่าจะประมาณรำเบิกโรงถวายทวยเทพอะไรประมาณนั้นครับ
เห็นมั้ยครับ หน้าดุ
ตาลุงนี่ชุดที่ 2 ดูแล้วรู้สึกรำคาญนิดๆ ขยับเขย่งทีละนิดแบบว่าแสดงเป็นคนแก่ แต่ไม่รู้ว่าเขาหมายถึงตัวละครตัวไหนของเขานะครับ พอดีไม่มีความรู้เรื่องนี้
ชุดนี้ขอตั้งชื่อว่ารำพัดนะครับ คือที่จริงเขาแจกเอกสารด้วยว่าแต่ละโชว์มันชื่ออะไร แต่ผมทำหายไปหมดแล้วครับ
ตามมาด้สยน้องคนนี้
อันนี้รู้สึกระบำเป็ดน้ำ
การแสดงมีประมาณ 10 ชุดครับ ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงนิดๆ แสดงเสร็จ นักแสดงก็มายืนให้พวกเราถ่ายรูปด้วย
พวกเราก็ขอถ่ายกับป้าๆวง Gamelan ด้วยครับ เพราะคนอื่นๆ ถ่ายแต่กับนางรำ เก่งทุกคนเลยครับป้าๆ
ให้ดูสถานที่โชว์นะครับ Ubud Kelod บนถนนป่าลิง (Jalan Monkey Forest) ครับ
อ่านบทความถัดไป วันที่ 8 เที่ยวเกาะบาหลี วัดกัวกะจา, น้ำพุศักดิ์สิทธิ์ Tirta Empul, กินข้าวบุฟเฟต์ชมวิวภูเขาไฟที่คินตามนี, นาข้าวขั้นบันได
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น